Foto: G. van der Veen.

Foto: S. Hoek-Beugeling.

Foto: G. van der Veen.

Timmerfabriek De Hondsrug werd in 1920 (noot: de Emmer Courant van 21 januari 1964 geeft foutief 1932 aan) gesticht door Roelof Vos. De machines werden de eerste jaren waarschijnlijk nog door een stoommachine aangedreven.

Op 26 juli 1926 brak tegen half een brand uit in de "stoomtimmerfabriek". Vonken afkomstig van het vuur der stoommachine waren de oorzaak dat de volledige fabriek in vlammen was opgegaan. Hoewel tijdig aanwezig, bleek de stoomspuit van Emmen in het geheel niet te werken. Ook de tegen 3 uur aanwezige stoomspuit uit Nieuw-Amsterdam kon niets uitrichten omdat de ter plaatse aanwezige put "geen water gaf". Noodgedwongen moest de spuit aangesloten worden op een wel aan het Marktplein, bijna 900 meter verderop. Een grote menigte mensen zorgde er met teilen en emmers voor dat de naastgelegen panden van de heer Vos en dokter Post behouden bleven. Dezelfde (zenuwachtig reagerende) menigte had uit voorzorg de woningen ook maar vast ontruimd, hetgeen gepaard was gegaan met de nodige schade aan inboedel. Er was veel kritiek op de staat van het materieel en het ontbreken van reservematerieel. Veel kritiek was er ook op het ontbreken van krachtige leiding. De schade werd geraamd op f 15.000,- gulden die door de verzekering werd gedekt.

Bron: Emmer Courant 27 juli 1926.

Over Roelof Vos gaat de volgende anekdote. Het schijnt dat Vos bij leven alvast zijn eigen doodskist had gemaakt en deze in de timmerfabriek had opgeslagen. Op het moment dat de kist voor zijn eigenlijke doel benodigd was bleek dat deze al enige tijd dienst deed als opslag. De kist kon echter vakkundig worden opgeknapt en zag er tijdens de uitvaart keurig uit.

Omstreeks 1939 nam Harmannus Timmer de timmerfabriek over van Roelof Vos. Mogelijk deed hij dat samen met Rieks Huizing waarmee hij in Nieuw-Amsterdam een aannemersbedrijf had.

Provinciale Drentse en Asser Courant 22 december 1941.

De eerste werknemers onder Timmer waren de heren Reuvers, Dekker, Koopman, Epping, Sanders en Tip. In 1954 kwam de heer T.M. Haaksema in dienst.

Hij zorgde twee jaar later voor een kleine uitbreiding met een betere indeling als resultaat.

Bron: Emmer Courant 3 mei 1956.

Uit een advertentie in "In en rond Emmen" uitgegeven door de VVV in 19xx, blijkt dat De Hondsrug elektrische aandrijving had gekregen. Volgens de advertentie fabriceerde en leverde ze "alle voorkomende timmerwerken, ook uit voorraad, van uitsluitend kunstmatig gedroogd hout".

De machinale timmerfabriek had boven in de hal een grote central aangedreven as. Via pulleys en leren riemen waren de bewerkingsmachines eraan gekoppeld. De machines werden later vernieuwd en uitgerust met eigen elektromotoren.

Door de bouw van de wijken Emmermeer en Angelslo was er grote vraag naar effectieve fabricagemethoden. Grote opdrachten kwamen ook van aannemers uit het westen, vooral omgeving Rotterdam.

Grotere series vroegen om een zo goed mogelijke productie. Zo werden tal van vernieuwingen doorgevoerd, beginnend met speciaal voor de fabriek uitgewerkte kozijntekeningen. Voor de deuvels werd eerst raminhout gebruikt, later werd dit vervangen door Frans eiken dat beter tegen rotten bestand was. Ook werd er samen met een Rotterdams bedrijf een manier ontwikkeld om buiten de machine om beitelblokken af te kunnen stellen zodat de overgang van het ene naar het andere profiel snel en effectief kon gebeuren. Voor het in elkaar zetten van de kozijnen was een opsluitbank in gebruik, die de kozijnen met oliedruk haaks in elkaar zette. Doordat Mans Timmer in de technische commissie zat van de Bond van Timmerfabrikanten, konden er veel proeven in Emmen gedaan worden.

De trappenafdeling, waar de typisch geurende warme beenderlijm klaar stond, werd al vrij snel na de overname gesloten.

In de groei-jaren van timmerfabriek De Hondsrug werd de Drentse timmerfabriekencombinatie opgericht afgekort tot Drentimco. Behalve De Hondsrug waren hiervan ook lid: Scholten uit Noordbarge, Waverijn uit Emmer-Compascuum, Geerts uit Assen, Ter Wee Houtbouw uit Hoogeveen en later de firma Bousema uit Ezinge en de firma Barssema uit Warfhuizen. Zij hadden een gezamenlijk calculatiebureau die ook de opdrachten kon delegeren naar de meest geschikte firmant.

De grootste bloei van de Hondsrug was in de jaren vijftig toen er ongeveer 50 mensen werkten aldus de Emmer Courant. Het jaarlijkse uitstapje werd met twee bussen van Lanting uit Klazienaveen uitgevoerd.

Het is (nog) niet bekend hoe de fabriek de oorlogsjaren is doorgekomen. Men herinnert zich wasknijpers, houten speelgoed en dozen waarmee kinderen huizen konden bouwen.

In mei 1956 werd boven de werkplaatsen een bedrijfskantine ingericht. De opening werd bijgewoond door burgemeester K.H. Gaarlandt.

Bron: Emmer Courant 1 mei 1956.

Begin 1964 vermeldde de Emmer Courant dat op het industrieterrein Bargermeer, tussen NV Hime en de toekomstige Honeywell een nieuwe fabriek zou worden opgericht om de productie op te kunnen voeren. Er zou werk komen voor 150-200 mensen. Het ontwerp zou komen van architectenbureau Wieringa en Dijkstra. Het gebouw zou met een jaar gereed dienen te zijn.

Bron: Emmer Courant 21 januari 1964.

In 1966-1967 vielen een paar grote klanten weg waarvoor geen vervanging gevonden kon worden. Ook mislukte de poging om samen met een compagnon een nieuwe fabriek op het industrieterrein te bouwen. Die plannen gingen uit van werkgelegenheid voor 150 tot 200 arbeiders.

Omdat de werkzaamheden meer en meer afliepen, werd de timmerfabriek omstreeks 1968 verkocht.

Algemene bron: B. Timmer.

Weerdingerstraat - Autorama "Het Goedkoopte Eiland"

Op de plaats van Timmerfabriek De Hondsrug
vestigde zich de supermarkt Autorama.
Foto: © J. Withaar.

Het plan van mede-eigenaar Top Vastgoed Planontwikkeling uit Utrecht in 2008 heeft het niet gehaald. Het plan hield in dat er woningen bij en op het winkelpand zouden komen. In de impressie van het pan is in het Dagblad van het Noorden te zien.

Bron: Dagblad van het Noorden 26 november 2008.